قطب جنوب و آب و هوای یکی از خارق العاده ترین مکان های دیدنی دنیاست و به عبارتی هیچ مکانی در دنیا به مانند قطب جنوب خاص ، بکر و دیدنی نیست ، یخسارهای شناور ، رشته کوه های بلند و حیات وحش خاص و مهمتر از همه کوه های یخ و سرمای عجیبی که حاکم مطلق قطب جنوب است و به راحتی نمیتوان آن را رام کرد. در ادامه با خانه عکس همراه شوید.
قطب جنوب و آب و هوای ذر واقع به یکی از دو نقطه ای خاص کره زمین است که خط واصل آن بر حول محور زمین منطبق است. به نقطهای که در شمال زمین قرار دارد قطب شمال و دیگری که در جنوبگان قرار دارد قطب جنوب است که البته خود چهار نقطه است. قطب جنوب جغرافیایی، قطب جنوب مغناطیسی، قطب جنوب ژئومغناطیسی و قطب جنوب دسترسناپذیر است.
توضیح بیشتر در خصوص قطب جنوب و آب و هوای این که در سال ۱۸۲۰، تعداد متعددی از گروههای اکتشاف ادعا کردند که اولین گروهی بودهاند که به قاره جنوبگان رسیدهاند. اولین آن ها یک گروه روسی بود. گفتنی است که جغرافیای سواحل قاره جنوبگان تا اواسط قرن ۱۹ میلادی هنوز ناشناخته بود. چالرز ویلکز افسر نیروی دریایی آمریکا بدرستی مدعی شد که قطب جنوب قارهای جدید است. او طی سالهای ۱۸۳۹–۴۳ تلاش کرد که تا قطب جنوب را دریانوردی کند که البته ناموفق بود.
اولین تلاش برای یافتن یک مسیر از کناره های ساحلی قاره جنوبگان به نقطه قطب جنوب توسط اکتشاف گر انگلیسی به نام رابرت فالکون اسکات در سالهای ۱۹۰۱–۱۹۰۴ انجام شد. اسکات همراه با ارنست شاکلتون و ادوارد آدریان ویلسون اکتشافی را با قصد سفر به جنوبیترین نقطه آغاز کردند و البته آن ها در ۳۱ دسامبر ۱۹۰۲ به نقطه ۸۲ درجه ۲۳ ثانیه جنوبی رسیدند. شاکلتون بعداً دوباره بعنوان رهبر یک گروه انگلیسی به جنوبگان برگشت تا دوباره برای رسیدن به نقطه قطب جنوب تلاش کند.
با این حال در ۹ ژانویه ۱۹۰۹ آن ها به نقطه ۸۸درجه و ۲۳ ثانیه جنوبی رسیدند. این نقطه تقریباً ۱۱۲ مایل با قطب جنوب فاصله داشت. اولین کسانی که به نقطه قطب جنوب جغرافیایی رسیدهاند، روئال آموندسن نروژی و گروهش بودند. آنها در ۱۴ دسامبر ۱۹۱۱ به قطب جنوب رسیدند. اسکات به همراه ۴ نفر دیگر نیز در مسابقهای با آموندسن برای رسیدن به قطب جنوب تلاش کردند و ۳۴ روز دیرتر یعنی در ۱۴ ژانویه ۱۹۱۲ به قطب جنوب رسیدند. آنها در راه بازگشت بخاطر گرسنگی و سرمای طاقت فرسا جان خود را از دست دادند.
در ۲۹ نوامبر ۱۹۲۸ دو افسر نیروی دریایی آمریکا، آدمیرال ریچارد بیرد و کمک خلبانش اولین کسانی بودند که بر فراز قطب جنوب پرواز کردند و البته ایرانی ها هم مسافرت هایی به قطب جنوب داشته اند و در این میان «عبداله امیدوار» یکی از برادران امیدوار است که نخستین جهانگردان ایرانی محسوب میشوند. او در سال ۱۳۴۵ شمسی به قطب جنوب سفر کرده و بر اساس اطلاعات موجود، میتوان گفت که او اولین مسافر ایرانی قطب جنوب (اولین مسافر آسیایی) است و او برای مدت ۳۲ سال ، تنها مسافر ایرانی قطب جنوب بوده است. از سال ۱۳۷۷ شمسی تعداد دیگری از ایرانیها نیز به قطب جنوب راه یافتهاند.
سازمان اقیانوس شناسی ایران در صدد ایجاد کلبه پژوهشی در قطب جنوب است. در اسفند ۱۳۹۱ محمد باقری معاون ارکان و امور مشترک ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران گفت که ایران به دلیل امکان دسترسی از طریق دریای مکران به قطب جنوب و حایل نبودن هیچ سرزمینی در این میان میتواند «بر طبق قوانین بینالمللی در بخشی از قطب جنوب ادعای حاکمیت کند.»
با این حال هیچ منظرهای در دنیا به مانند مناظر سفید و شگفتانگیز قاره قطب جنوب (جنوبگان) قابل مقایسه نیست. این سرزمین پوشیده از برف، صخره، یخ و آب زیبایی مسحور کننده دارد.