ملاقات با کودکان خیابانی ساکن ایستگاه های راه آهن کوالالامپور داستان مرگ و زندگی کودکانی را نشان می دهد توصیفش مفصل است. اینجا پر از بی خانماهایی ست که کسی را ندارند نگرانشان باشد.مرگ و زندگی شان برای کسی ارزش ندارد.در چهره های آنها اندوه موج می زند.اینجا کشور بنگلادش است و ایستگاه راه اهن کوالالامپور به دهاکا جایی که ما با بی خانمان هایی را ملاقات کرده ایم که دلمان را به در آورد. در ادامه با خانه عکس همراه شوید.
کودکان خیابانی ساکن ایستگاه های راه آهن کوالالامپور کم نیستند تا توصیفش آسان باشد اما ایستگاه راه اهن کوالالامپور به دهاکا، بزرگترین ایستگاه راه آهن بنگلادش و مهم ترین پایانه حمل و نقل بین دهاکا و شهر های بنگلادش است.
کودکان خیابانی زیادی اینجا زندگی می کنند و نه از خانواده شان خبر دارند و نه کسی هست که از آنها مراقبت کند. برای بسیاری از این کودکان اینجا محل تولد و محل مرگشان است چرا که به گفته مسئولان راه آهن بسیاری از این کودکان حاصل روابط نامشروع زنهای فقیر بنگلادشی است.
بعضی از این کودکان دزدی می کنند، بعضی چمدان ها و وسایل را جابه جا می کنند و برخی نیز به جمع آوری بطری ها پلاستیکی در زباله ها برای بدست آوردن پول حاصل از فروش آن تلاش می کنند.
بعضی از این کودکان توسط خانواده هایشان به دلیل مسائل مادی رها شده اند که در میان آن ها دختر بچه های زیبایی به چشم می خوردند که متاسفانه در همان اوایل جوانی برای امرار معاش به تباهی کشیده می شوند .
در این میان بسیاری از سازمان های غیر دولتی سخت کار می کنند تا آینده ایی روشن برای این کودکان فراهم کنند.اما این کافی نیست …
نابرابری از مفاهیم اولیه این دنیاست که با آن در سنین کودکی آشنا می شویم.برخی در خانواده های مرفه و هوشیار به دنیا می آیند و برخی همانند این کودکان از همه چیز محروم اند.حال که نابرابری یکی از خصوصیات ذاتی این دنیاست که در ابتدای تولد با آن مواجه هستیم نباید هیچ تلاشی برای رفع این موضوع انجام داد؟! آیا می توانید احساس خوشبختی مطلق کنید در حالی که می دانید دیگری از رنج بیماری و گرسنگی و کمبود محبت به خود می پیچد!
ای که دستت می رسد کاری بکن…